آدم را پرسیدند که:
« از روزگارعمرت کدام وقت خوشتر بود؟ »
گفت: « آن دویست سال که برسنگی برهنه نشسته بودم ،
و درفرقت بهشت نوحه و گریه می کردم.»
گفتند: « چرا؟ »
گفت: « زیرا که هر روز بامداد جبرئیل آمدی گفتی
ملک تعالی می گوید: ای آدم ، بنال ،
که من که آفریدگارم ناله و نوحه ی تو دوست می دارم. »
" حسین بن منصور حلاج "
"برگردان بیژن الهی"
۱ هفته قبل
0 نظرات:
ارسال یک نظر